Bir sonbahar vakti gibi geçiiiip gitti
Tüm o hüzünleriyle, tüm sevinçleri de alarak yanına
İstanbul'u bana bırak bari
İstanbul'u bana bırak, yoksa ağlarım
Yoksa yırtarım tüm denizlerini baştan aşağıya
İstanbul'u bana bırak
Yoksa ağlarım, yağmurlara gerek kalmaz
Seni ben böyle tuttum kendimde utanarak
Ve şimdi bir anı olarak, tuttum
Yalnızlığı yazdığım şiirlerim boyunca ve susarak
Ve aklın seyir defteri boyunca ağlayarak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder